Save the date! During South Explorer and Rotterdam Art Week, the wall painting will be festively opened on March 28, 29 and 30, 2025. We would like to celebrate this moment together with you!

Muurschildering De Hillevliet

Een muurschildering op de achterpoort en onderdoorgang richting de wijk. Een ‘creatieve tunnel’ die het kokerplein en De Hillevliet tuin verbindt. Voor deze opdracht hebben wij beeldend kunstenaar Krista Burger / heimprofiburger uitgenodigd.

Introductie De Hillevliet

De Hillevliet is een oude Technische School uit 1927 gelegen in Rotterdam Zuid. De karakteristieke elementen van dit gebouw herinneren nog aan een tijd waarin jongeren hier kennis opdeden als voorbereiding op een nieuwe levensfase. In het jaar 2020 is dit unieke gebouw getransformeerd tot een levendige gemeenschap. Verschillende ruimtes worden nu benut door maatschappelijke organisaties en lokale bedrijven, onder het beheer en de ontwikkeling van Place Based&Co. Dit creëert een smeltkroes waar diverse culturen, bedrijven, organisaties en buurtbewoners samenkomen om gezamenlijk bij te dragen aan de opbouw van een bloeiend stukje Rotterdam. De komende jaren zal deze plek alleen maar mooier en sterker worden.

Zo komt de cirkel rond: De Hillevliet zal opnieuw een plek worden die mensen en daarmee Rotterdam Zuid helpt op weg naar een nieuwe fase in hun bestaan. IMP BV en Place Based&Co nemen het voortouw in het invullen van dit pand, waarbij SKVR en Museum Boijmans van Beuningen al vanaf het begin betrokken partners zijn en waren.

Omschrijving en doelstelling project

Het Hillevliet-gebouw in Rotterdam Hillesluis staat midden in de buurt, omringd door twee gezellige pleinen: het Kokerplein en het ‘voorplein’ van de Hillevliet. Deze pleinen zijn echte ontmoetingsplekken voor de buurtbewoners. Het Kokerplein heeft vorig jaar een mooie make-over gekregen dankzij de inspanningen van Gemeente Rotterdam en Stichting De Verre Bergen, waardoor het er nu prachtig uitziet en volop wordt genoten door de mensen hier. In het vierde kwartaal van 2023 heeft het voorplein een soortgelijke facelift ondergaan, allemaal dankzij de gemeente. De Hillevliet zelf is enthousiast betrokken om ervoor te zorgen dat de bewoners en gebruikers van het gebouw hier optimaal van kunnen profiteren. Deze gezamenlijke inzet zal de band tussen het gebouw en de buurt versterken, en dat zal het hele gebied een frisse impuls geven. Ondanks de omliggende openbare ruimte lijkt de huidige connectie tussen het gebouw en de omgeving niet helemaal ideaal te zijn. Daarom hebben we de intentie om deze band te herzien en te versterken, met als doel de relatie tussen het gebouw en de buurt te verbeteren. We willen deze connectie meer open en gastvrij maken, terwijl we er ook een vleugje schoonheid aan toevoegen.

Dit willen we doen doormiddel van een muurschildering op de achterpoort en buitenhal richting de tuin. Een ‘creatieve tunnel’ die het kokerplein en de Hillevliet tuin verbind. Hiermee werken we samen met ervaren professional Murals Inc. ook gevestigd in Rotterdam Zuid. De muurschildering fungeert als een visuele brug tussen het gebouw en de buurt, waardoor een gevoel van gemeenschapsverbinding ontstaat.

Door lokale thema’s, geschiedenis of cultuur in het kunstwerk op te nemen, wordt de identiteit van de buurt versterkt waardoor bewoners zich meer verbonden voelen met hun omgeving. De eens sombere en donkere onderdoorgang zal door de muurschildering getransformeerd worden tot een uitnodigende en toegankelijke ruimte, van de achterpoort (beide zijden) tot aan de buitenhal. Het kunstwerk fungeert als een uitnodiging voor bewoners en bezoekers om de omgeving te verkennen, waardoor de barrière tussen het gebouw en de buurt wordt verminderd. Hierdoor ontstaat er een gevoel van gastvrijheid en uitnodiging. Door een vleugje schoonheid toe te voegen aan de openbare ruimte, draagt de muurschildering bij aan de esthetische verbetering van de omgeving. Dit kan de algehele uitstraling van de buurt verhogen en een positieve invloed hebben op de perceptie van bewoners en bezoekers. Een mooie omgeving kan ook een gevoel van trots en zorgzaamheid onder de bewoners bevorderen.

Om dit unieke project te realiseren vragen we jouw steun! Met jouw bijdrage en steunbetuiging laten we aan subsidiegevers zien hoe belangrijk dit initiatief is en hoe betrokken onze gemeenschap van creatieve en culturele ondernemers is bij de omgeving.

Steun onze gezamenlijke muurschildering en verbind de buurt!

GoFundMe:

https://www.gofundme.com/f/steun-onze-gezamenlijke-muurschildering-en-verbind-de-buurt?lid=q58z5dtrd42u

Hartelijk dank voor uw bijdrage!!

Wees welkom op de opening in het weekend van 28/29/30 maart tijdens South Explorer.

Krista Burger – artistieke praktijk ‘ IMPROVISE IS WHAT WE DO BEST’

Mijn naam is Krista Burger en als beeldend kunstenaar werk ik onder de naam Heimprofi. Mijn kunstenaarschap beweegt zich tussen verschillende disciplines. Het vertellen van verhalen door middel van beelden is de basis. Het medium varieert van tekenen, schilderen, installaties, live- video, performance en illustraties. Ook maak ik met mijn werk graag verbinding. Binnen mijn kunstpraktijk werk ik met verschillende mensen en op verschillende locaties. Daardoor bevind ik mij binnen de hedendaagse kunst vaak op een snijpunt van verschillende kunstrichtingen. De connectie met de omgeving is hierbij een steeds belangrijkere positie in mijn werk gaan innemen. In mijn praktijk is de openbare ruimte in toenemende mate mijn werk- en presentatieruimte is geworden.

De werken die daaruit voortkomen zijn daardoor vaak locatie-specifiek. Het flaneren, verzamelen, bouwen en proberen is een subjectief stedelijk onderzoek dat ik vastleg in tekeningen, foto’s en collages. De werken Variërend van installaties, video werk, posters en muurschilderingen. Deze gaan een directe connectie aan met de plek waarin zij zich bevinden. Daarbij ligt de focus ook vaak op het werken met gevonden materialen waardoor ik gewend ben ad-hoc te reageren op zich onverwachts voordoende situaties.

Werken in de publieke ruimte biedt naast verrassend materiaal ook sociale input. Het contact met mensen in deze omgeving is iets dat ik steeds meer ben gaan opzoeken. Het veranderen van werkplek is daarom ook een rode draad binnen mijn praktijk. Op nog niet verkende plekken vind je weer nieuwe impressies en contacten.

In Venetië, waar ik ben begonnen met mijn autonome praktijk maakte ik kleine publicaties, over de openbare ruimte, gevuld met foto’s van lege ruimtes en kleine architectonische bouwwerken die ook als mini wooneenheid zouden kunnen functioneren. In die tijd maakte ik het werk “One Person Cinema House”: een klein transparant bouwsel waarin geslapen kan worden en de bewoner zich in een dubbele realiteit bevindt. Hij wordt zelf door de buitenwereld bekeken, maar leeft binnenin in een kleine beschermde wereld vol cineastische projecties. In Venetië heb ik ook mijn eerste tentoonstelling als curator en kunstenaar gerealiseerd.

“Dit project, voor Nuova Icona Gallery, was een side event van de 49ste kunst biënnale in Venetië in 2001. Voor dit project heb ik een architectonische ingreep gedaan in de St. Ludovico kerk. Hier maakte ik een plattegrond met faciliteiten die in de directe omgeving te vinden waren, zoals een waterbron en een toilet, die een residentie mogelijk maakte voor twee kunstenaars. Doel was om de functie van de expositieruimte, een oud Venetiaans kerkje met een beladen sfeer, te diversifiëren en te verrijken met een tijdelijke verschuiving van functie. Hierdoor ontstond een overlapping van functies; de ruimte als werkplaats, gebruik als huis in relatie tot de omgeving, of de ruimte als tentoonstellingsruimte en ontmoetingsplek. Dit bood de mogelijkheid nieuwe relaties aan te gaan met de fysieke en sociale context en leverde onvoorspelbare situaties op. Dat werken in direct contact staan met de (buiten)ruimte heeft me daarna nooit meer losgelaten en speelt tot op heden een grote rol in mijn werk.”

Krista over Conversion of a church

Met deze kennis en ervaring legde zij de basis voor haar kunstpraktijk, waarin ze vaak werkt met video en beelden in de buitenruimte. Na haar tijd in Venetië is ze, gefascineerd door de weidsheid, naar Berlijn verhuisd waar ze de eerst drie maanden in een leegstaande plattenbau verbleef waar veertig internationale kunstenaars gezamenlijk woonden en werkten. Daar ben ik, i.s.m. Nina Thibo, voortbordurend op mijn achtergrond in filmwetenschappen video werken gaan maken onder de naam Powerplant (2001-2011). In een tijdsbestek van tien jaar heeft Powerplant 12 performances gerealiseerd met personages die kenmerkende leden waren en zijn van de hysterie van onze tijd. Mijn interesse voor architectuur, sculptuur, film en politieke thema’s zoals overconsumptie kwamen op een vruchtbare manier bij elkaar in deze performances en installaties. De installaties, vooral

gemaakt met materiaal gevonden in leegstaande gebouwen, bleven na een performance achter als een autonoom sculptuur, samen met een film van de performance. Powerplant stond op verschillende podia in Nederland en Duitsland o.a. Oda Park, Kunsthuys Syb, het Van Abbemuseum, Gogbot Festival en de Kunstvlaai Amsterdam.

Samenwerking en gedeeld eigenaarschap - Een stimulans voor persoonlijke ontwikkeling
In 2011 werd Krista Burger onderdeel van het kunstenaarscollectief Locatie Spatie, onderdeel van Motel Spatie in Arnhem. Daar leerde zij in 2012 Kenneth Letsoin kennen, met wie zij sindsdien regelmatig samenwerkt. Met hem reisde zij in deze periode onder andere naar Donostia, toen Culturele hoofdstad van Europa, waar zij op uitnodiging een onderzoek deden naar het sociaal cultureel klimaat dat in de culturele hoofdstad minder goed zichtbaar was. Met de fiets als transportmiddel raakten Krista en Kenneth in contact met onder andere initiatiefnemers van een Social Center, mensen die leefden in leegstaande gebouwen, en mensen waarvan voor sommigen hun enige hoop op een redelijk leven de lotto was. Dit bood inspiratie voor het maken van ‘31 illigal murals’ op locaties verspreid door de hele stad. Het ontstane werk en de opgedane inzichten werden gewaardeerd door de uitnodigende organisatie, echter zagen zij geen mogelijkheid het onder te brengen in het reguliere programma. Zij vonden het een te heikel thema.

“Door te handelen stuit men op de grenzen van politieke en sociale kwesties en deze worden hierdoor zichtbaar gemaakt.” Motel Spatie

Haar liefde voor samenwerking breide zich steeds verder uit. Door parallel aan haar autonome praktijk ook als kunstdocent te werken leerde zij steeds meer de waarde van gelijkwaardigheid, het bieden van ruimte aan ieders kwaliteiten en het doorbreken van grenzen en hiërarchieën. Alleen op die wijze kan men tot een situatie komen waarin men zich niet kleiner hoeft voor te doen dan hij is. Samenwerking vergroot ieders actieradius, zowel die van de kunstenaar als van ieder die aan een kunstwerk meewerkt.

Deze geëngageerde praktijk breidde zij de afgelopen tien jaar verder uit, wat resulteerde in internationale tentoonstellingen. Daarbij lag de focus zowel op autonoom werk geïnspireerd op de omgeving, als gezamenlijk werk met museumbezoekers en een divers gezelschap aan onder andere senioren, bewoners en leerlingen, waarbij een collectief eigenaarschap ontstond. Het werken met mensen van verschillende achtergronden, culturen en landen is een sterke drijfveer in haar werk.

Deze werkwijze werd in 2019 ook opgepikt door Aude Christel, curator van Sonsbeek 20-24. Op haar uitnodiging maakte Krista in samenwerking met kinderen uit Arnhem een installatie die werd opgenomen in de tentoonstelling. En in 2021 Bij de tentoonstelling Glashard in Stedelijk Museum Schiedam (2021-22) waar Letsoin en Burger zijn uitgenodigd om drie maanden te komen werken in één van de Atelierloodsen. In deze loodsen nodigden wij bezoekers uit een poster te maken en daarbij te experimenteren met verschillende technieken. Er zijn uiteindelijk meer dan 1000 afzonderlijke afbeeldingen gemaakt. Bij de opening zagen we direct hoe gedreven iedereen was om mee te werken, iedereen ging schilderen. En al heel snel besloten we de hele ruimte te gaan vullen, inclusief de vloer en het plafond. De ruimtevullende installatie die daardoor gedurende 2,5 maanden is ontstaan, werkte als een sculptuur waarin men kon staan.

“Als deelnemend kunstenaar maak ik zelf actief deel uit van de groep en word ik regelmatig gedwongen mijn werkwijze aan te passen door de verschillende situaties die deze manier van werken met zich meebrengt.” Krista

Naar aanleiding van ons werk bij Glashard zijn Kenneth Letsoin en ik gevraagd om in 2024 tijdens de Biënnale van Völklingen Hütte, een aantal maanden te komen werken aan meerdere kunstwerken. Gedurende de biënnale hebben we twee installaties gerealiseerd waarvan één in samenwerking met bezoekers.

“De samenwerking voelde voor beiden vanaf het begin organisch. Het werken met publiek versterkt de geëngageerde praktijk van ons als makers. Dit levert een dynamiek die inspirerend is voor ons als makers, maar die ook zichtbaar een veilige omgeving creëert voor eenieder die met ons meewerkt.” Krista

Samenwerking en gedeeld eigenaarschap - Een stimulans voor persoonlijke ontwikkeling Samenwerking neemt een belangrijke positie in binnen mijn praktijk. Deze geëngageerde praktijk heeft zich de afgelopen tien jaar stap voor stap verder ontwikkeld. Met Kenneth Letsoin werkte ik al vaker samen aan een verschillende projecten wat resulteerde in meerdere internationale projecten en tentoonstellingen. Maar ook in samenwerkingen met anderen kunstenaars vanuit Hospitalityclub, een collectief bestaande uit wisselende deelnemers. Hospitalityclub is een doorlopend project opgericht vanuit de sterke behoefte samen te werken en met elkaar te delen vanuit vreugde en wanhoop over onze “Lebensraum”. De ene keer wordt er autonoom werk gemaakt in de buitenruimte in verbinding met de omgeving, de andere keer werken we samen met publiek aan een werk waarbij er collectief eigenaarschap ontstaat door ieders persoonlijke inbreng. De samenwerking verloopt meestal organisch: waar de één iets openlaat, vult de ander het in. De ‘mede-makers’ worden door de open manier van samenwerking uitgenodigd zonder angst een bijdrage te leveren. Waarbij improviseren en reageren op wat er om ons heen gebeurt een belangrijke positie inneemt in het werk proces. Dit nodigt mede-makers op hun beurt ook uit om te improviseren en eventuele grenzen en schaamte los te laten. Zij worden daarmee voor de duur van hun deelname deel van deze vanzelfsprekendheid van ruimte en creativiteit.

Het delen van werk en resultaat met mede-makers is een belangrijk onderdeel van mijn/onze praktijk. Het vergt een heel andere manier van werken en inzicht wanneer werk dynamisch tot stand komt en er steeds moet worden gereageerd op onverwachte input van anderen, dan wanneer er puur vanuit een eigen visie wordt gewerkt. Het is een inspirerende en leerzame manier van werken waarbij de uitkomst nooit volledig te voorspellen is. De maatschappelijke positie van de werken is voor mij van grote waarde. Het is voor veel mensen ontwapenend om te zien dat hun werk serieus genomen wordt en een stem in de openbare ruimte krijgt. Het draagt daarmee niet alleen bij aan expressie, maar ook aan verbondenheid met elkaar en de eigen leefomgeving. De wisselwerking tussen ons onderling en tussen ons en publiek is daarmee een organische werkvorm die aan beiden kanten zorgt voor ontwikkeling en vernieuwing.

Door samen te werken met anderen staat men in direct contact met de omgeving en de mensen die er wonen, waardoor een dieper begrip ervan wordt ervaren. Ook biedt het direct inzicht in de invloed van het eigen werk op publiek. Het werk zendt daardoor niet alleen informatie, maar wordt onderdeel van een gesprek met passanten en bezoekers. Het biedt de mogelijkheid zich ter plekke aan te passen aan waar de situatie om vraagt. Deze onvoorspelbaarheid door de input van medemensen is verkwikkend en verassend en maakt de eigen praktijk daardoor dynamisch en inspirerend. Ik zal die onvoorspelbaarheid daarom altijd blijven opzoeken in mijn praktijk.