Tunnel is een betonconstructie. De tunnel onder de Boutenslaan in Eindhoven is 21 meter lang heeft een betonnen plafond van 4 meter breed. Beide wanden zijn voorzien van tegels. Aan beide zijden is de entree voorzien van gebogen betonnen elementen. Inclusief de ingangen is de totale oppervlakte ongeveer 265 m2. De tunnel is vuil en hoewel de graffiti is verwijderd ziet hij er gehavend en onverzorgd uit. De tunnel is onderdeel van een belangrijke fietsroute, dus er is veel fietsverkeer in een relatief smalle tunnel. Om de fietsveiligheid te vergroten is het uitgangspunt dat het werk, behalve dat het ‘een beleving’ wordt, ook de veiligheid vergroot. Het werk dient dus als een vorm van ‘bewegwijzering’ voor het fietsverkeer.

> Eindhovens Dagblad
> Persbericht Gemeente Eindhoven
> Regio Online

Zwart / Wit

De tunnel als zodanig is al een architectonisch totaalwerk met het afgeronde plafond en de fraaie uitnodigende entrees aan beide zijden. Door de vervuiling en bekladding was dat niet meer zichtbaar. Aam Solleveld heeft de tunnel als geheel aangepakt en tot een geheel nieuwe ervaring weten te maken in harmonie met het bestaande ontwerp. Afbeeldingen en detail in de tunnel zouden eerder voor onveiligheid zorgen.

Aam heeft gekozen voor een patroon van horizontale lijnen. Deze liggen in de lijn van de route. De lijnen worden over de wanden en het plafond aangebracht en over de entrees met de gebogen vormen en betonnen ‘uitlopers’, de keerwanden, gecontinueerd.

Het werk is in helder wit uitgevoerd met antracietzwarte (dat is wat zachter qua contrast) lijnen. Echt helder wit heeft veel licht in de tunnel gebracht. Een zwart-witte uitvoering maakt deze tunnel tot een abstracte wereld waarin de passerende fietser extra zichtbaar wordt en zelf als het kleurelement gaat fungeren. De kijker, in dit geval de fietser, bevindt zich ín het kunstwerk en wordt er deel van. Zo bezien ontstaat er een telkens veranderende compositie waarvan de passanten onderdeel zijn.

In eerdere grote werken die Aam maakte was ook goed te zien hoe zwart-wit lijnwerk een hoofdrol geeft aan de personen die zich in het werk bevinden. Het ‘intensiveert’ mensen als het ware.